ΑΙΣΧΥΛΟΥ,
ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΙΙΙ: ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ (458 Π.χ.)
Το σκηνικό της τραγωδίας "Ευμενίδες", τοποθετείται στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Εκεί ο ιερέας βρίσκει τον Ορέστη, ικέτη στον βωμό, να ζητά τη βοήθεια του θεού για να απαλλαγεί από τις Ερινύες, που κουρασμένες από την καταδιώξη του φυγά έχουν αποκοιμηθεί. Τότε εμφανίζεται το φάντασμα της βασίλισσας Κλυταιμνήστρας, ξυπνά τις Ερινύες, γιατί παραμέλησαν το έργο της καταδίωξης και της τιμωρίας του Ορέστη, και κατηγορεί το θεό ότι έδωσε άσυλο σε μιασμένο άνθρωπο.
Η σκηνή μεταφέρεται στην Αθήνα, όπου, σύμφωνα με την υπόσχεση του Απόλλωνα, ο Ορέστης θα δικαστεί για τ' αμαρτήματά του. Ο ήρωας μετά από συμβουλή του θεού φτάνει εκεί κι αγκαλιάζει το άγαλμα της Παλλάδας παρακαλώντας την να τον προστατέψει απ' τις Ερινύες, που συνεχίζουν να τον καταδιώκουν. Οι εκδικητικές θεότητες φτάνοντας τραγουδούν έναν ύμνο, που τρελαίνει τον νου του θύματός τους. Σε απάντηση της παράκλησης του Ορέστη η Αθηνά εμφανίζεται, για ν' αναλάβει τη δίκη με τη βοήθεια ορισμένων επίλεκτων πολιτών ως ενόρκων.
Η δίκη αρχίζει κι ο Απόλλωνας παρουσιάζεται ως συνήγορος του ικέτη και εκπρόσωπος των βουλών του Διός. Ο Ορέστης ομολογεί ότι σκότωσε τη μητέρα του από μίσος, ενώ δικαιολογεί την πράξη του λέγοντας ότι κι εκείνη είχε σκοτώσει τον σύζυγό της και πατέρα του. Για να στηρίξει την αθωότητα του ο Ορέστης αρνείται ακόμη και την συγγένειά του με την Κλυταιμνήστρα. Σ' αυτό συνηγορεί κι ο Απόλλωνας, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο άμεσος συγγενής του παιδιού είναι ο πατέρας, ενώ η μητέρα είναι μόνο η τροφός του! Η Αθηνά δηλώνει ότι από το σημείο αυτό και στο εξής στο δικαστήριο για υποθέσεις φόνου θα προεδρεύει εκείνη προσωπικά κι εγκαθιδρύει τον θεσμό του Άρειου Πάγου. Οι ένορκοι ψηφίζουν, η θεά γνωστοποιεί ότι η ψήφος της είναι υπέρ του κατηγορουμένου, οπότε σε περίπτωση που οι ψήφοι είναι ίσοι, η δίκη θα κρίνει τον Ορέστη αθώο. Έτσι αυτός αθωώνεται και φεύγει. Η Αθηνά καταφέρνει να κατασιγάσει τον θυμό των κατηγόρων του Ορέστη παραχωρώντας τους την πόλη της να κατοικούν και να απολαμβάνουν θυσίες από τον αθηναϊκό λαό. Οι Ερινύες υποχωρούν και μετατρέπονται σε Ευμενίδες, Σεμνές θεές, πνεύματα συγχώρησης και ευμένειας. Με συνοδεία επίλεκτων πολιτών κατευθύνονται στο ιερό τους κάτω από τον Άρειο Πάγο αποχαιρετώντας τους θεούς και τους θνητούς της χώρας.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ
(NT-GB, 1983)
Σκηνoθεσία: Peter Hall
Απόδοση στα Αγγλικά: Tony Harrison
Μουσική: Harrison Birtwhistle
ΜΕΡΟΣ 1/7
ΜΕΡΟΣ 2/7
ΜΕΡΟΣ 3/7
ΜΕΡΟΣ 4/7
ΜΕΡΟΣ 5/7
ΜΕΡΟΣ 6/7
ΜΕΡΟΣ 7/7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου